Choroby przyzębia
są zapalnymi, przewlekłymi schorzeniami uszkadzającymi tkanki utrzymujące ząb w zębodole. Pierwotnym czynnikiem je wywołującym są bakterie płytki nazębnej. W przypadku zachowania prawidłowej higieny jamy ustnej nie dochodzi do rozwoju zapalenia, gdyż liczba bakterii pozostaje w harmonii z funkcją układu odpornościowego. Zaniedbanie higieny prowadzi do większego nagromadzenia płytki bakteryjnej i rozwoju zapalenia. Skutkiem istnienia procesu zapalnego jest uszkodzenie struktury kości i konieczność usunięcia uzębienia.
Skuteczne leczenie chorób przyzębia warunkowane jest odpowiednią współpracą pacjenta z lekarzem. Podstawowym zabiegiem terapeutycznym wykonywanym przez personel medyczny jest usunięcie złogów płytki i kamienia nazębnego. Zabieg ten pozwala na eliminację zapalenia, ale tylko w przypadku gdy pacjent osiągnie optymalny poziom higieny jamy ustnej.
W przypadku istnienia ubytków kości o korzystnej konfiguracji ścian możliwe jest odtworzenie utraconych tkanek dzięki chirurgicznym zabiegom regeneracyjnym.
Recesja dziąsła
Najczęstszą deformacją tkanek w obszarze uzębienia naturalnego jest recesja dziąsła, czyli przemieszczenie brzegu dziąsła w kierunku do wierzchołkowym z odsłonięciem powierzchni korzenia. Leczenie tej nieprawidłowości wymaga wykonania zabiegu chirurgicznego, najczęściej z wykorzystaniem przeszczepu tkanki łącznej z podniebienia. Zakres pokrycia odsłoniętej powierzchni korzenia zależy od wielu czynników, dlatego też często jest trudny do przewidzenia. Wiele recesji dziąsła zlokalizowanych na naturalnych zębach oraz większość na implantach nie daje możliwości całkowitego pokrycia odsłoniętej powierzchni. Nie ma również możliwości prognozowania stabilności dziąsła po leczeniu, gdyż wraz z wiekiem brzeg dziąsła przesuwa się w kierunku do wierzchołka korzenia zęba oraz zmniejsza się objętość dziąsła. Procesy te są indywidualnie zależne.
Deformacje dziąsła w obszarze bezzębnym
Po usunięciu zęba dochodzi do trwałych zmian kształtu dziąsła. Czasami zmiany te przybierają postać nieestetycznych deformacji, które po uzupełnieniu zęba stają się miejscem zalegania resztek pokarmowych. Chirurgia plastyczna daje możliwości rekonstrukcji tkanek miękkich z wykorzystaniem przeszczepów z podniebienia. Ich zastosowanie pozwala skutecznie odtworzyć utracone tkanki przywracając ich naturalny kształt.
